ความฝันพระเจ้าปเสนทิโกศล (ตอน ๑๔)

๑๔. ฝูงเขียดไล่กวดฝูงงูเห่า

เมื่อพระบรมศาสดาทรงพยากรณ์นิมิตแห่งความฝันประการที่ ๑๓ จบแล้ว พระเจ้าปเสนทิโกศลก็ทรงเล่านิมิตแห่งความฝันประการที่ ๑๔ ให้พระบรมศาสดาสัมมาสัมพุทธเจ้าฟังต่อว่า

“ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ หม่อมฉันฝันเห็นฝูงเขียดตัวเล็ก ๆ ขนาดเท่าดอกมะซาง* วิ่งไล่กวดฝูงงูเห่าตัวใหญ่ ๆ อีกทั้งฝูงเขียดเหล่านั้นยังสามารถกัดงูเห่าตัวใหญ่ ๆ ให้ขาดออกเป็นท่อน ๆ ได้อย่างสบาย ราวกับตัดก้านบัว ฉะนั้น นิมิตแห่งความฝันนี้จะมีผลเป็นอย่างไรหรือพระเจ้าข้า”

เมื่อพระบรมศาสดาได้ฟังนิมิตแห่งความฝันประการที่ ๑๔ ของพระเจ้าปเสนทิโกศลจบแล้ว พระองค์ก็ทรงพยากรณ์ความฝันว่า

“มหาบพิตร ผลของความฝันนี้ จะยังไม่เกิดขึ้นในสมัยของพระองค์ และในยุคสมัยที่พระศาสนาของเราเจริญรุ่งเรืองอยู่ แต่จะบังเกิดขึ้นในอนาคตกาลเมื่อโลกถึงยุคเสื่อม

ในยุคนั้น ผู้คนจะมีราคะแรงกล้า ทั้งหญิงทั้งชายจะปล่อยตัวปล่อยใจตามอำนาจของกิเลส คือ หลุดออกไปเลย จากที่ตั้งดั้งเดิม เพราะความกำหนัดยินดีในกามแรงกล้าเข้าไปครอบงำ เหล่าบุรุษเพศจะตกอยู่ภายใต้อำนาจภรรยาของตน ซึ่งอายุยังน้อย

พวกนางจะครอบครองทรัพย์สินทั้งหมดในบ้าน เมื่อสามีถามถึงทรัพย์สินเงินทองที่ตนเองหามาได้ พวกนางก็จะด่าว่าด้วยถ้อยคำต่าง ๆ นานา อีกทั้งยังกดขี่สามีไว้ใต้อำนาจของตนประดุจดั่งทาสในเรือนเบี้ย เหมือนดั่งฝูงเขียดตัวเล็ก ๆ กัดกินฝูงงูเห่าซึ่งมีพิษร้ายได้อย่างง่ายดาย"

ฉะนั้น ความฝันนี้จะไม่ทำให้เกิดภัยใด ๆ แก่มหาบพิตรอย่างแน่นอน เพราะสิ่งนี้จักบังเกิดขึ้นในอนาคต ขอเชิญมหาบพิตรเล่าความฝันประการที่ ๑๕ ต่อไปเถิด”

(*ดอกมะซางจะมีลักษณะเป็นดอกเดี่ยว แต่ออกเป็นกระจุกตามปลายกิ่งเหนือกลุ่มใบ ขนาดประมาณ ๒.๕ – ๓ เซนติเมตร)

(โปรดติดตามตอนต่อไป)

1 Comment

ความฝันพระเจ้าปเสนทิโกศล, เรื่องในพระไตรปิฏก