อย่าลืมว่า
เราเกิดมาสร้างบารมี และจะสร้างบารมีได้เฉพาะกายมนุษย์เท่านั้น กายอื่นสร้างไม่ได้
เรามีชีวิตอยู่ในเมืองมนุษย์แค่ช่วงสั้น ๆ เท่านั้น ความตายไม่มีนิมิตหมาย จะตายวันไหนก็ไม่รู้เหมือนกัน
เพราะฉะนั้นต้องเตรียมตัวของเราให้พร้อมเสมอ
ผู้ที่ไม่หวั่นวิตกในมรณภัย
นอกจากพระอริยเจ้าแล้ว ก็มีผู้ที่สั่งสมบุญด้วยการให้ทาน รักษาศีล เจริญภาวนามามาก
มากพอจนกระทั่งเราปลื้มอกปลื้มใจ อิ่มอกอิ่มใจ จะไปตอนไหนก็ได้
ไม่ได้วิตกกังวลอะไร
แต่คนที่กลัวตาย คือ
ผู้ที่ไม่ได้เตรียมตัวเอาไว้ มัวแต่ทำมาหากินอย่างเดียว แล้วก็ไม่ได้สร้างบุญ
หรือมัวแต่สนุกสนานเพลิดเพลินในทางโลก แล้วก็ไม่ได้สร้างบุญ
หรือมัวแต่ไปเบียดเบียนกัน แก่งแย่งชิงดีลาภยศสรรเสริญในทางโลก แล้วก็ไม่ได้สร้างบุญ
พอใกล้จะตาย พวกนี้แหละกลัวทีเดียว
ทั้ง ๆ ที่ปากแข็งว่า นรกสวรรค์ไม่มี
แต่พอใกล้ตายจริง ๆ กลัว
กลัวเพราะถ้าเผื่อมีนรกเข้ายุ่ง เพราะตัวไม่ได้ทำบุญเอาไว้ เมื่อไม่ได้ทำบุญเอาไว้ก็ต้องทำบาปอกุศล
เบียดเบียนกันทุกวัน แล้วการทำมาหากินจะให้บริสุทธิ์บริบูรณ์ ๑๐๐% นี่มันยาก
มันก็บริสุทธิ์บ้าง ไม่บริสุทธิ์บ้าง บางคนก็บริสุทธิ์มากกว่าไม่บริสุทธิ์
ไอ้ที่จะบริสุทธิ์ล้วน ๆ นี่หายาก
ก็มีเหมือนกันแต่ยากมาก ๆ
นี่มันเป็นอย่างนี้นะ
ชาวโลกทั่ว ๆ ไป เขาก็จะเป็นกันอย่างนี้
ทำมาหากินด้วยการเบียดเบียนกันบ้าง หรือสร้างบุญปนธุรกิจ สร้างบุญมีสิ่งที่แอบแฝงซ่อนเร้นเอาไว้
เพื่อชื่อเสียงบ้าง เพื่อหาเสียง เพื่ออะไรต่าง ๆ
เหล่านี้ บุญมันก็ไม่บริสุทธิ์ พอถึงเวลาใกล้จะละโลกตอนนี้ล่ะ กลัวมาก
และภาพที่มาปรากฏมักจะเป็นภาพที่ตัวได้ทำเอาไว้
ก็จะเป็นภาพที่ตัวไม่ได้สร้างบุญนั่นแหละ เมื่อไม่ได้ทำบุญก็ต้องทำบาป มันก็จะมาโผล่ให้เห็นตอนนั้น
ลำบากจ้ะ
คุณครูไม่ใหญ่
28 เมษายน พ.ศ. 2545
วันเสาร์ที่ 6 พฤษภาคม พ.ศ. 2560