เกิดมาสร้างบารมี
คำไม่เล็กของคุณครูไม่ใหญ่มินิ 2
เราเกิดมาเพื่อ...
ทำพระนิพพานให้แจ้ง
แสวงบุญ
สร้างบารมี
๘ กุมภาพันธ์ พ.ศ. ๒๕๔๗
-------------------------------
การสร้างบารมี คือ การพักผ่อน
๘ กันยายน พ.ศ. ๒๕๔๖
-------------------------------
เราเกิดมาสร้างบารมี
ก็ต้องสร้างกันให้เต็มที่เต็มกำลัง
อย่าไปขยักขย่อน
เพราะชีวิตมนุษย์สั้นนัก
๘ กุมภาพันธ์ พ.ศ. ๒๕๔๗
-------------------------------
การสร้างบารมีอย่าทำขยักขย่อน
ทำให้เต็มที่สุดกำลัง
ให้ปลื้มให้ได้...
ถ้าทำแล้วยังไม่ปลื้ม
ก็ต้องทำจนกว่าจะปลื้ม
๕ พฤษภาคม พ.ศ. ๒๕๔๕
-------------------------------
อย่าประมาท
อย่าชะล่าใจ
ในการสร้างบารมี
๑๓ มกราคม พ.ศ. ๒๕๔๕
-------------------------------
อย่ามีข้อแม้ ข้ออ้าง เงื่อนไข
ในการสร้างบารมี
๗ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๔๐
-------------------------------
โลกนี้เป็นโลก
แห่งการสร้างบารมี
เป็นการต่อสู้กัน
ระหว่างธรรมะกับอธรรม
๒๐ มกราคม พ.ศ. ๒๕๔๕
-------------------------------
เราเกิดมาเพื่อสร้างบารมี
ต้องสร้างให้เต็มที่ ให้หนาแน่น
ไม่ให้ความชั่วได้ช่องเลย
๑๐ สิงหาคม พ.ศ. ๒๕๔๖
-------------------------------
อะไรคืองานหลัก
อะไรคืองานรอง
การทำพระนิพพานให้แจ้ง
แสวงบุญ สร้างบารมี
เป็นงานหลักของชีวิต
ส่วนการทำมาหากินเป็นงานรองลงมา
๗ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๕๑
-------------------------------
อย่าเพิ่งเบื่อหน่ายชีวิต
ชีวิตเราเกิดมาสร้างบารมี
เมื่อเจอวิบากกรรม...ก็ต้องอดทน
และสั่งสมความดี
ต่อสู้ อย่างถูกหลักวิชชา
ชีวิตก็จะดีขึ้น
ทั้งในปัจจุบันและอนาคต
๒๑ ตุลาคม พ.ศ. ๒๕๔๖
-------------------------------
อย่าให้ใจเราตกต่ำ
โดยไม่สร้างบารมี
เราต้องยกใจของเราให้สูงส่ง
ด้วยการสวนกระแสกิเลส
๑ สิงหาคม พ.ศ. ๒๕๕๐
-------------------------------
โลกนี้ไม่ใช่ที่เสวยบุญ
ไม่ใช่มาคอยกินบุญเก่า
แต่เป็นที่สร้างบารมี
สุคติโลกสวรรค์นั่นแหละ
เป็นที่เสวยผลบุญ
๒ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๔๔
-------------------------------
อย่าให้วันหนึ่งคืนหนึ่งผ่านไป
โดยการกินบุญเก่า ใช้บุญเก่า
เพราะบุญเก่าใช้ไปมันก็มีวันหมด
เราจะต้องสั่งสมบุญใหม่เพิ่มขึ้น
ทุกวันทุกคืน ทุกอนุวินาที
๒๖ กันยายน พ.ศ. ๒๕๔๕
-------------------------------
โลกใบนี้เป็นโลกสำหรับการสร้างบารมี
ไม่ใช่เป็นโลกแห่งการเสวยสุข
๒๖ มกราคม พ.ศ. ๒๕๔๕
-------------------------------
ผู้ฉลาดย่อมใช้สิ่งที่ตัวมี
และใช้เวลาทุกอนุวินาที
ให้เป็นไปเพื่อการสร้างบารมี
เพื่อที่ว่าวันสุดท้ายของชีวิต
เราจะได้หลับตาลาโลกไป
อย่างผู้มีชัยชนะ
๒๖ มกราคม พ.ศ. ๒๕๔๕
-------------------------------
ชาวโลกมีชีวิตอยู่กันไปวันๆ
ถึงจะเดินไปไหนมาไหนก็แล้วแต่
ก็อยู่ไปวันๆ
ชีวิตไม่มีแก่นสาร
๓ กรกฎาคม พ.ศ ๒๕๔๗
-------------------------------
ชีวิตมนุษย์จะมีสาระแก่นสาร
ถ้าเข้าถึงพระรัตนตรัยภายใน
ถ้ายังไม่เข้าถึงพระรัตนตรัยภายใน
ยังได้ชื่อว่า...ไม่มีแก่น
๘ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๔๕
-------------------------------
เวลาเรามีเท่ากัน
โอกาสในการทำความดีก็มีเท่ากัน
ขึ้นอยู่กับว่า...
ใครจะทุ่มเททำได้มากกว่ากัน
๑๖ มิถุนายน พ.ศ. ๒๕๔๕
-------------------------------
มโนปณิธานของเรายิ่งใหญ่
เกินกว่าที่ใครจะคาดถึง
ส่วนมากเขาจะคิดอยู่แค่ใต้ฟ้าครอบ
แต่มโนปณิธานของเรา
มันเหนือครอบฟ้า
๒๖ ตุลาคม พ.ศ. ๒๕๔๕
-------------------------------
ชีวิตชาวโลก...
ใช้ชีวิตขาดทุนกันไปทุกวัน
ที่จะเสมอตัวหรือมีกำไรนั้น...หายาก
เพราะว่าสิ่งแวดล้อมมันเป็นเช่นนั้น
๒๓ มิถุนายน พ.ศ. ๒๕๔๙
-------------------------------
เราเสียเวลาในการนอนหลับพักผ่อน
ไปถึงหนึ่งในสามของชีวิต
โดยไม่ได้บุญกุศลอะไรเลย
ทำมาหากินอีกหนึ่งในสาม
อาบน้ำ ล้างหน้า แปรงฟัน ขับถ่าย ฯลฯ
บริหารขันธ์อีกหนึ่งในสาม
เพราะฉะนั้นเหลือเวลาสำหรับสร้างบารมีจริงๆ
มันนิดเดียว
๙ พฤษภาคม พ.ศ. ๒๕๔๕
-------------------------------
ชีวิตทางโลกไม่มีอะไรใหม่
มีแต่เพลินๆ กับเพลียๆ เท่านั้นเอง
ชีวิตวนเวียน อยู่กันไปวันๆ
ไม่เกิดประโยชน์
ไม่เป็นสาระแก่นสาร
๒๘ มีนาคม พ.ศ. ๒๕๕๑
-------------------------------
ตื่นขึ้นมายังมีลมหายใจอยู่
ถือว่านี่คือของขวัญอันล้ำค่าของเรา
และต้องใช้ของขวัญล้ำค่านี้
มาทำสิ่งที่มีคุณค่าที่สุด
คือ การสร้างบารมี
๑๔ มีนาคม พ.ศ. ๒๕๔๗
-------------------------------
ตอนนี้เรายังมีกายมนุษย์อยู่
มีเรี่ยวแรงแค่ไหน
ก็สร้างบารมีกันให้เต็มที่เต็มกำลัง
เมื่อไรที่บุญส่งผล...เราจะปลื้ม
๘ กุมภาพันธ์ พ.ศ. ๒๕๔๗
-------------------------------
กายมนุษย์เท่านั้นที่สร้างบารมีได้
๘ กุมภาพันธ์ พ.ศ. ๒๕๔๗
-------------------------------
เรายังมีกายมนุษย์อยู่
ต้องใช้กายมนุษย์นี้
สร้างบารมีกันให้เต็มที่ เต็มกำลัง
ทั้งทาน ศีล ภาวนา
๒๙ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๔๕
-------------------------------
กายมนุษย์มีไว้สร้างบารมี
ต้องดูแลให้ดี
และต้องเลือกเติมแต่สิ่งที่ดีๆ เข้าไป
๒ มกราคม พ.ศ. ๒๕๔๖
-------------------------------
การออกกำลังกาย
คือ การทำให้ร่างกายสดชื่น
กระปรี้กระเปร่า
การไม่ออกกำลังกาย
คือ การทำร้ายตัวเอง
๙ กรกฎาคม พ.ศ. ๒๕๔๑
-------------------------------
รักษาสุขภาพให้แข็งแรง
เรายังต้องอาศัยสังขารนี้
ในการสร้างบารมี
๗ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๔๐
-------------------------------
ควรหาเวลาออกกำลังกายทุกวัน
จะทำให้เลือดลมเดินได้สะดวก
สุขภาพแข็งแรง จะได้ประหยัดค่ายา
และไม่เสียเวลาไปหาหมอ
๗ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๔๐
-------------------------------
หากร่างกายเราอ่อนแอ
จิตใจเราจะอ่อนไหวง่าย
แล้วจะไม่ทนต่อการกระทบกระทั่ง
สุดท้ายก็ออกนอกเส้นทางการสร้างบารมี
๗ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๔๐
-------------------------------
ต้องจัดสรรเวลาออกกำลังกาย
เลือดลมจะได้เดินได้สะดวก
เราต้องอาศัยกายหยาบ
รองรับความละเอียดของใจ
๒๑ สิงหาคม พ.ศ. ๒๕๕๖
-------------------------------
เตรียมร่างกายให้แข็งแรง
จะได้ปฏิบัติหน้าที่ได้สะดวก
เราต้องดูแลตนเอง
และดูแลซึ่งกันและกันให้ดี
๒๕ พฤศจิกายน พ.ศ. ๒๕๓๙
-------------------------------
การสั่งสมบารมีทุกวัน
จะทำให้บารมีของเราแก่รอบยิ่งขึ้น
๑๓ กรกฎาคม พ.ศ. ๒๕๔๖
-------------------------------
ชาติที่แล้ว
เกิดเป็นอะไรไม่สำคัญ
สำคัญที่ปัจจุบัน
สร้างบารมีให้มากๆ
๑ พฤศจิกายน พ.ศ. ๒๕๔๘
-------------------------------
จะปลูกฝังเรื่องการสร้างบารมี
เรื่องคุณธรรมต่างๆ
ต้องปลูกฝังกันตั้งแต่เยาว์วัย
๓๐ กรกฎาคม พ.ศ. ๒๕๕๐
-------------------------------
ถ้ามี “วัดร้าง” เกิดขึ้น
ในยุคที่เรามาเกิดสร้างบารมี
มันอายฟ้าอายดิน
วัดร้างต้องเป็นวัดรุ่งด้วยมือของเรา
วันพฤหัสบดีที่ 25 พฤษภาคม พ.ศ. 2560
